Programowanie cz.3 - łańcuchy i tablice !
Kurs programowania od podstaw - zacznij przygodę z C++
Tym razem przedstawię coś, bez czego byłoby ciężko mówić o rozbudowanych programach - mianowicie chodzi o tablice.
Tablica to nic innego jak zmienna, tylko lepiej zorganizowana - dzięki temu może pomieścić bardzo wiele danych.
Załóżmy więc, że chcemy zrobić program, który będzie bazą danych np. dziennikiem szkolnym.
Gdybyśmy więc chcieli operować na zwykłych zmiennych to byłoby to bardzo niewygodne - bo w przypadku np. 20 uczniów w klasie, potrzebowalibyśmy operować aż na 20 zmiennych.
Oczywiście tablica też będzie posiadać tyle zmiennych, ale wykonywanie na niej dużej liczby operacji jest bardzo proste i wygodne.
Tablice jednowymiarowe :
- jest to tablica, która posiada jeden wymiar
- tablica jak każda zmienna musi posiadać typ i nazwę
- musimy napisać z ilu elementów będzie się składał wymiar tablicy
TYP + NAZWA + [WYMIAR]
np. int tablica[5];
Już postaram się bardziej pokazać w jaki sposób budować tablicę i co one tak naprawdę umożliwiają.
Wydawać by się mogło, że to samo można zrobić za pomocą zwykłych zmiennych - i racja, ale zobacz, że musiałbyś zadeklarować* wiele zmiennych na początku.
Zadeklarować tzn. zostawić informację o tym, że będziesz się taką zmienną posługiwał a więc napisać jej typ i wartość np. int zmienna1,zmienna2,zmienna3,zmienna4,zmienna5;
Uwaga !
W tablicy kolejność elementów jest liczona od zera, a więc gdy deklarujesz tablicę np. 5-elementową to ma ona pięć elementów, ale ostatnim jest 4 !
A więc możesz się posługiwać w takiej tablicy elementami : tab[0],tab[1],tab[2],tab[3] oraz tab[4] - jeżeli się pomylisz to możesz usunąć coś co było zapisane np. w tab[0], albo w jakiejś innej zmiennej !
Tablice wielowymiarowe :
Istnieją jeszcze tablice o wielu wymiarach, ja pokażę tutaj najpopularniejszą tablicę dwu-wymiarową.
Sposób tworzenia takiej tablicy jest praktycznie identyczny, jak tablicy jednowymiarowej, z tym, że dodajemy kolejny wymiar.
TYP + NAZWA + [WYMIAR1]+[WYMIAR2]
np. int tablica[5][5];
Tak można w skrócie przedstawić tablicę dwuwymiarową, składa się ona z wierszy i kolumn.
Jeżeli kiedykolwiek grałeś w taką grę jak "statki" (ewnt. okręty), to nie powinieneś mieć problemów z jej zrozumieniem.
Kiedy odwołujemy się do konkretnej komórki w tablicy to pierwszy element określa nam numer wiesza, a kolejny numer kolumny - tak więc gdybyśmy chcieli odwołać się do komórki zaznaczonej na czerwono to musielibyśmy napisać to tak : tablica[1][2];
Kiedy np. chcemy aby w 3 wierszu i drugiej kolumnie pojawiła się liczba 15 to wystarczy przypisać do tablicy o tym elemencie liczbę 15 a więc, tablica[3][2]=15;
Kiedy chcemy wyświetlić na ekran, tablicę o jakimś elemencie to stosujemy znany już strumień (cout) , a więc będzie to wyglądało np. cout<
Łańcuchy - czyli co potrafią słowa ....
Teraz zajmiemy się tekstem - czyli w jaki sposób do programu wprowadzać nie tylko cyfry, ale i słowa.
Na początku musimy rozróżnić dwie rzeczy, mianowicie znak i ciąg znaków. Znak to będzie jeden symbol np. literką 'x', natomiast ciąg znaków jak sama nazwa wskazuje to wiele symboli a więc np. 'pececik'.
Występują tutaj dwa nowe typy - char (znak), oraz string ( łańcuch) - różnice już poznałeś, między znakiem a łańcuchem.
Zmienne te deklaruje się tak samo jak w przypadku innych typów np. liczb całkowitych, a więc : typ + nazwa np. string slowo;
Dzięki tym typom możliwe jest stworzenie tablicy, która będzie zawierała np. wyrazy a nie liczby - aby to zrobić wystarczy jako typ podać łańcuch (string), zamiast typu int.
1 komentarze:
Najczęściej wybieramy właśnie ten język programowania na początek. Ważne jest tu żeby się nie przerazić, powoli wdrażać się w ten temat i nie od razu na głęboką wodę się rzucać.
Prześlij komentarz